περιπλίξ

Α

επίρρ. (κατά τον Ησύχ.) με διασταύρωση τών ποδιών.

[ΕΤΥΜΟΛ. < περιπλιγ- τού περιπλίσσομαι* + επιρρμ. κατάλ. -ς (πρβλ. αμφιπλίξ)].